ایافسی: کیروش ایران را برای ورود به «قلمرویی ناشناخته» مهیا میکند
تاریخ انتشار: ۲۰ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۸۴۴۰۰
کنفدراسیون فوتبال اسیا(ایافسی) نوشت: بازگشت کارلوس کیروش به راس نیمکت تیم ملی فوتبال ایران، شاید دیر رخ داد اما تاثیر او روی تیمی که حالا نامش با سرمربی پرتغالی مترادف شده، کاملا مشهود است. مردی که ایران را برای نخستین صعود به مرحله حذفی جام جهانی مهیا میکند.
به گزارش ایران اکونومیست، ایافسی پس از برد دیشب تیم ملی ایران در بازی دوستانه برابر نیکاراگوئه در گزارشی به تمجید از کیروش پرداخت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در گزارش ایافسی آمده است: نام تیم ملی و کیروش طی یک دهه گذشته با یکدیگر تنیده شده است؛ مرد ۶۹ ساله پرتغالی، ایرانیها را به جام جهانی سالهای ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ رساند و در این مسیر، پیوندی خاص با یکی از تیمهای پیشتاز قاره آسیا برقرار کرد.
سابقه مربیگری کیروش غیرقابل انکار است. او که در دوران فوتبالی، در پست دروازهبان بازی میکرد، در دوران درخشان مربیگری، تیم جوانان کشورش را به طور پیاپی در سالهای ۱۹۸۹ و ۱۹۹۱ به جام جهانی جوانان رساند و پس از آنکه در سال ۲۰۲۲ به عنوان دستیار «سر الکس فرگوسن» در منچستریونایتد انتخاب شد، شهرتی برای خود دست و پا کرد.
او پس از یک فصل حضور در اولدترافورد، راهی اسپانیا شد و ۱۲ ماه در سانتیاگو برنابئو روی نیمکت رئال مادرید نشست و باردیگر به منچستر بازگشت و در طول ۴ سال بعدی، نقشی کلیدی در روندی بازی کرد که در جریان آن شیاطین سرخ ۲بار لیگ جزیره و یک بار لیگ قهرمانان اروپا(سال ۲۰۰۸) فتح کردند.
با این حال، بازگشت او به راس نیمکت تیم ملی پرتغال، کمی غافلگیرکننده بود. تیم ملی پرتغال که کیروش از سال ۱۹۹۱ در بازهای دو ساله هدایتش را برعهده داشت، در تابستان ۲۰۰۸ وی را به نیمکت این تیم بازگرداند. او این بار تیم ملی کشورش را به جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی رساند؛ جایی که او و شاگردانش موفق نشدند بیشتر از مرحله یک هشتم پیشروی کرده و اسپانیا، بلیت بازگشت به پرتغال را به دست آنها داد.
اما حرکت و انتخاب بعدی او در مسیر مربیگری، باعث ایجاد پیوندی عمیقتر میان او و تیم جدیدش شد؛ پیوندی که بیش از همیشه تداوم پیدا کرد و پس از جام ملتهای ۲۰۱۱ آسیا با حضور او در تهران برای به دست گرفتن سکان هدایت تیم ملی از افشین قطبی، آغاز شد. نخستین دوره حضور او روی نیمکت تیم ملی، برای ایرانیها پیشرفتهایی به همراه داشت که از جمله آن میتوان به صعود به جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل اشاره کرد؛ اتفاقی که چهار سال بعد از ناکامی ایران در رسیدن به جام جهانی آفریقای جنوبی رخ داد.
کیروش شکستناپذیری که از زمان علی دایی و علی کریمی، گمشده ایران بود را به این تیم بازگرداند؛ هرچند آنها وداع دردناکی با جام ملتهای ۲۰۱۵ آسیا داشته و در یک چهارم در ضربات پنالتی، قافیه را به عراق باختند.
تیم تحت هدایت کیروش در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه پیشرفت چشمگیری داشت؛ مراکش را شکست داد و بعد از سال ۱۹۹۸، نخستین پیروزی ایرانیها در جام جهانی را برای این تیم به ارمغان آورد و در ادامه راه نیز با بدشانسی، از صعود به مرحله حذفی بازماند.
این بداقبالی با حذفی تلخ از جام ملتهای ۲۰۱۹ آسیا همراه شد و پس از ناکامی در نیمهنهایی برابر ژاپن، بهترین فرصت ایرانیها برای دستیابی به جامی که از سال ۱۹۷۶ دستشان از آن کوتاه مانده بود، از دست رفت.
کیروش در آن زمان پس از حذف با نقل قولی از فرانک سیناترا، خواننده آمریکایی گفت: فکر میکنم سادهترین کار کپی کردن آهنگ مشهور است: «و حالا، اینجا آخر خط است.»
با این حال، سیناترا به خاطر بازگشتهای بیشمارش به موسیقی پس از اعلام بازنشستگی، مشهور بود و حالا کیروش پس از حضور روی نیمکت تیمهای ملی کلمبیا و مصر و البته تماشای صعود ایران به جام جهانی ۲۰۲۲ با هدایت «دراگان اسکوچیچ»، در زمانی مناسب به نیمکت تیم ملی بازگشته است!
او که تنها چند هفته پیش از پنجره ماه سپتامبر بازیهای ملی موسوم به فیفادِی، به عنوان سرمربی تیم ملی منصوب شد، بلافاصله عقربههای ساعت را به عقب بازگراند و همان روش «عملگرایانه» را در تیم ملی نهادینه کرد؛ روشی که در نخستن دوره حضورش روی نیمکت تیم ملی، به دستاوردهای زیادی منجر شده بود.
این همان روشی است که به پیروزی یک بر صفر برابر اروگوئه و تساوی بدون گل برابر سنگال در بازیهای دوستانه اتریش منجر شد؛ نتایجی که نشاندهند این بود که پیوند میان کیروش و تیم ملی مثل همیشه قوی است و پیروزی دیشب برابر نیکاراگوئه اعتماد بهنفس آنها را دوچندان کرد.
حالا کیروش در تیم ملی بهدنبال رسیدن به موفقیتی است که تاکنون هیچ سرمربی به آن دست نیافته است: رساندن ایران به مرحله حذفی معتبرترین رویداد تکورزشی جهان.
منبع: خبرگزاری ایرنا برچسب ها: روسیه ، رئال مادرید ، شهر تهران ، ایرنا ، کارلوس کیروش ، آفریقای جنوبی ، نیکاراگوئه ، اتریش ، عراق ، سانتیاگو برنابئو ، کلمبیا ، تیم ملی ایران ، دراگان اسکوچیچ ، کارلوس کی روش ، تیم ملی پرتغال ، علی کریمی ، ای اف سی ، علی داییمنبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: روسیه رئال مادرید شهر تهران ایرنا کارلوس کی روش آفریقای جنوبی نیکاراگوئه اتریش عراق سانتیاگو برنابئو کلمبیا تیم ملی ایران دراگان اسکوچیچ کارلوس کی روش تیم ملی پرتغال علی کریمی ای اف سی علی دایی نیمکت تیم ملی جام جهانی ایرانی ها روی نیمکت کی روش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۸۴۴۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
داغ شدن زمزمههای ورود اژدهای سرخ برای مهار ایران؛ اهرم فشار پکن کجاست؟
واشنگتن خواهان مهار پکن در تهران است، اما کارشناسان میگویند این موضوع به این سادگیها هم نیست.
نشریه فارن پالیسی در مقالهای با عنوان «چین واقعاً چقدر بر ایران اهرم دارد؟» نوشت: حتی قبل از اینکه ایران صدها هواپیما بدون سرنشین و موشک را به سمت اسرائیل پرتاب کند، مقامات آمریکایی از چین خواسته بودند تا از نفوذ خود برای متقاعد کردن تهران برای مهار اقدامات تحریکآمیز خود و گروههای مقاومت در سراسر خاورمیانه استفاده کند.
حمله انتقام جویانه ایران که اولین حمله مستقیم این کشور به خاک اسرائیل بود، ایالات متحده را به استفاده بیشتر از اهرم بالقوه پکن در خاورمیانه ترغیب کرده است. چین مدتهاست که بزرگترین شریک تجاری ایران است و مقامات ارشد ایالات متحده از جمله رئیس جمهور جو بایدن، به طور علنی از پکن خواستهاند تا به کنترل تهران کمک کند، به ویژه در حالی که ماهها حملات گروه انصارالله در دریای سرخ که توسط ایران تشویق میشوند، حمل و نقل جهانی را مختل کرده است. جان آلترمن، مدیر برنامه خاورمیانه در مرکز مطالعات استراتژیک و بینالمللی گفت: «حدود یک سوم از کل تجارت ایران با چین شکل میگیرد و این کشور به یک محافظ مهم برای منافع ایران در شورای امنیت تبدیل شده است. به نظر من چین تنها کشوری است که بیشترین توانایی را برای نفوذ بر ایران دارد، اگر بخواهد.»
با افزایش تنش بین اسرائیل و ایران، قانونگذاران آمریکا فشار را بیشتر میکنند. در تازهترین اقدام، مجلس نمایندگان آمریکا با اکثریت قریب به اتفاق قانون تحریمهای انرژی ایران و چین را تصویب کرد. این قانون برای هدف قرار دادن شرکتهای چینی که نفت خام ایران را خریداری میکنند و در نتیجه پول را به اقتصاد ایران پمپاژ میکنند، طراحی شده است. این لایحه برای تصویب نهایی به سنا منتقل شده است.
جاش گوتهایمر، نماینده دموکرات کنگره گفت: «در حالی که ما اینجا هستیم، ایران از تجارت نفتی خود با چین برای آوردن درآمد ۱۵۰ میلیون دلاری در روز استفاده میکند. چین با واردات میلیونها بشکه نفت در روز، ایران را در تجارت نگه میدارد و بودجههای مهمی را برای برنامههایی چون توسعه موشکی و تسلیحات هستهای فراهم میکند.
اگرچه ایالات متحده به طور فزایندهای به دنبال چین برای تحت تأثیر قرار دادن ایران است، برخی کارشناسان هشدار میدهند که این موضوع به این سادگیها نیست.
کمتر کشوری به اندازه چین با ایران روابط اقتصادی قابل توجهی دارد. چین برای بیش از یک دهه بزرگترین شریک تجاری ایران بوده است، یک رابطه طولانی مدت که عمدتا حول محور تجارت نفت بوده است. بین سالهای ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳، شرکتهای چینی واردات نفت ایران را بیش از سه برابر کردند و فروش را به بالاترین حد در ۱۰ سال اخیر رساندند.
اما روابط اقتصادی آنها به لحاظ نفوذ نابرابر است. به عنوان مثال، سال گذشته بیش از ۹۰ درصد صادرات نفت خام ایران به چین بوده است. با این حال، چین تامینکنندگان بسیار دیگری فراتر از ایران دارد و عرضه تهران تنها ۱۰ درصد از کل واردات چین را تشکیل میدهد.
پاتریشیا کیم، یکی از همکاران موسسه بروکینگز، به فارین پالیسی گفت: پکن بهعنوان بزرگترین شریک تجاری و حامی قدرت بزرگ ایران، از کانالهای ارتباطی ممتاز با تهران برخوردار است و بدون شک نفوذ بیشتری بر این کشور نسبت به ایالات متحده یا متحدانش دارد.
او افزود: «اگر رهبران چین تصمیم بگیرند رویکرد مداخله جویانهتری اتخاذ کنند، سخت است بگوییم که پکن چقدر میتواند تهران را مهار کند.»
ویلیام فیگوروآ، کارشناس روابط چین و ایران در دانشگاه گرونینگن هلند، گفت: در حالی که چین از نظر فروش و تجارت نفت دارای اهرمی است، استفاده از این اهرم هم از نظر سیاسی و هم از نظر لجستیکی چالش برانگیز است.
به عنوان مثال، پالایشگاههای خصوصی چین که در بازار سیاه فعالیت میکنند، به طور غیرقانونی بیشتر نفت ایران را خریداری میکنند، نه پالایشگاههای دولتی. او گفت که این پالایشگاههای خصوصی «بهشدت دشوار است که کنترل شوند» و کنترل مستقیم واردات نفت ایران از چین را برای پکن چالشبرانگیز میکند.
مقیاس سرمایهگذاری چینیها در ایران که عمدتاً توسط شرکتهای خصوصی هدایت میشود، همچنان یک موضوع آزاردهنده در روابط بین دو کشور است. فیگوئروا گفت که چین به طور مزمن در ایران سرمایهگذاری ناکافی کرده است، که شکایتهایی را از سوی تهران برانگیخته و بر تمایل آنها برای تن دادن به فشار چین تأثیر میگذارد.